Op het eerste gezicht lijkt dat inderdaad zo. Dit lijkt het goede moment voor overheidsinvesteringen in mobiliteit, in scholen, in hernieuwbare energie.
De schulden van een overheid zijn echter een rollend fonds dat telkens geherfinancierd wordt. Je moet niet enkel kijken naar de huidige rente, maar ook de toekomstige rente in gedachten houden. Vanuit die optiek is het zeker niet vanzelfsprekend dat overheden met veel schulden nog meer schulden aangaan. De maatschappelijke opbrengsten van die investeringen moeten de rentelast duurzaam overstijgen.
Van de lage rente gebruik maken om opportunistisch andere overheidsuitgaven te financieren, getuigt van slecht bestuur. Het soepele monetaire beleid van de ECB werkt als een verdovend middel. De kanarie in de koolmijn, de rente op overheidspapier als graadmeter van het risicoprofiel van een land, staat op non-actief.